3 najlepsze spektakle w tym tygodniu

Kochani, rozpoczynamy nową serię na blogu! Co niedzielę będziemy prezentować Wam trzy najlepsze spektakle w nadchodzącym tygodniu wraz z ich obsadą i recenzjami, aby ułatwić Wam wybór. Zapraszamy!

23.08.2017, Teatr Capitol

Kiedy kota nie ma…

„Kiedy kota nie ma…” istnieje szansa, że pojawi się w najmniej oczekiwanym momencie! A wtedy bieg komicznych wydarzeń w tej znakomitej brytyjskiej komedii sytuacyjnej, może nabrać zawrotnego tempa, a rozbawienie Widzów całkowicie wymknąć się spod kontroli. Podróż poślubna do Saint Tropez? Tak! Ale w dwudziestą rocznicę ślubu?

OBSADA: Viola Arlak/Katarzyna Skrzynecka, Anna Gronostaj/Maja Barełkowska, Wojciech Wysocki/Piotr Zelt, Jacek Lenartowicz/Piotr Cyrwus, Zofia Zborowska/Aleksandra Grzelak, Marta Wierzbicka/Aneta Zając/Marta Dejmek 

RECENZJE:

"Spektakl podzielony jest na dwie części, z których druga jest dużo bardziej dynamiczna. Jedyny zarzut, który tu można wystosować, to przesada w żartach. Wulgarne słownictwo oraz nagość w niektórych momentach sztuki to mieszanka o tyle kusząca, co ryzykowna." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.

"Dwie siostry, dwaj tychże sióstr mężowie i masa nieporozumień pomiędzy nimi wszystkimi. Do tego dochodzi niedopasowanie współmałżonków pod względem temperamentu, zazdrość, pragnienie dodania do nudnego życia szczypty pikanterii. I to się razem wszystko miesza, kotłuje i bełta." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.

"Sztuka napisana jest świetnie, dialogi są szybkie, riposty odpowiednio dwuznaczne. Postacie wprowadzają nas w meandry akcji w dobrym tempie, ich motywacje są sensowne i barwne." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.

26.08.2017, OCH - TEATR

Maria Callas. Master Class

Powrót Callas. Po latach, po wielu nowych opracowaniach Jej życia, setkach materiałów zamieszonych przez ostatnie 20 lat, wywiadów i filmów na youtube, po dwóch biograficznych filmach kinowych i kilku telewizyjnych, nowa interpretacja niezwykłego tekstu teatralnego Terrence’a McNally’ego MARIA CALLAS. MASTER CLASS.

I znów reżyseruje Andrzej Domalik, w roli Marii Callas na nowo Krystyna Janda, w nowym ujęciu. To wielokrotnie nagradzany, grany na całym świecie tekst. O miłości do sztuki. Do muzyki. Fascynujący. Dowodzący tezy, że życie bez sztuki nie ma sensu. Że sztuka potrafi  sprawić, że wszystko, nawet codzienność, nabiera bogactwa i wartości. Opowieść o artystce, która z kolei sztuce oddała wszystko. Sztuce, która uczyniła ją szczęśliwą i podziwianą, a jednocześnie – samotną i zawiedzioną życiem. Wielka opowieść o pracy, warsztacie i relacji artysty z publicznością.

OBSADA: Krystyna Janda, Agnieszka Adamczak/Marta Wągrocka, Anna Patrys/Jolanta Wagner, Rafał Bartmiński/Tadeusz Szlenkier/Mateusz Zajdel, Mateusz Dębski, Michał Zieliński

RECENZJE:

"Ona nie gra Marii Callas. Ona nią jest. Potrafi na naszych oczach ukazać postać tak przekonującą, że osoba śpiewaczki, której głos, charakterystyczne rysy, osobowość pamiętamy czy raczej przechowujemy jej wyobrażenie, łączy się wprost idealnie z portretem zaproponowanym przez Krystynę Jandę. (Także gdy chodzi o charakteryzację i kostium)." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.

"Maria Callas w warszawskim Och-Teatrze to najlepsza od lat rola Krystyny Jandy. Wybitna aktorka dała jej własną gorycz, własną ironię, własną wiarę w siłę sztuki." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.

27.08.2017, Teatr Żydowski

Malowany ptak

W Polsce w 1939 roku mieszkało około 35 milionów współobywateli polskich: 31 milionów Polaków oraz około 3,5 miliona Żydów. Okupacja niemiecka rozbiła Polskę na dwie grupy przedzielone przepaścią, polskich Żydów i Polaków − chrześcijan, którzy egzystowali koło siebie przez stulecia.

Podczas eksterminacji na ziemiach polskich zginęło 2 miliony 900 tysięcy polskich Żydów.

Przemoc zmienia stosunki międzyludzkie.

Dlaczego ukrywanie Żydów niosło za sobą tak straszne zagrożenie?

Dlaczego nie brakowało chętnych do konspiracji w Państwie Podziemnym, która również była zagrożona karą śmierci, a tak trudno było znaleźć schronienie dla współobywateli żydowskich?

Bycie „obok”.

Bycie „nie-zainteresowanym”.

Bycie „nie-zaangażowanym”.

Bycie „biernym obserwatorem”, w obliczu masowego codziennego ludobójstwa, jest działaniem. Zdaje się, że rozmowa na ten temat wcześniej nie była możliwa, była prawie niesłyszalna, wymagała czasu.

Już w 1940 Jan Karski złożył raport o sytuacji w Polsce rządowi generała Sikorskiego. Był on miejscami niewygodny. Przygotowując wersję oficjalną, do której Alianci mogli mieć dostęp, raport Karskiego sfałszowano. Uznano bowiem, że Zachód nie powinien wiedzieć o antyżydowskich nastrojach w Polsce, o których informował Karski w swoim meldunku.

„Malowany ptak” stanowi efekt powolnego uwalniania umysłu długo skutego strachem.

OBSADA: Konrad Cichoń, Piotr B. Dąbrowski, Joanna Drozda (gościnnie), Michał Kaleta, Kaya Kołodziejczyk (gościnnie), Teresa Kwiatkowska, Małgorzata Peczyńska (gościnnie), Henryk Rajfer, Andrzej Szubski, Katarzyna Węglicka (gościnnie), Jerzy Walczak, Wiesław Zanowicz, Orkiestra, oraz Adam Chełminiak 

RECENZJE: 

"Pod względem teatralnym należy bardzo pochwalić przede wszystkim reżyserkę. Za powściągliwość i umiar w dozowaniu odrażających powieściowych scen, za dyskretną i inteligentną metaforykę oraz za świetną pracę z aktorami. Na scenie widać było prawdziwy aktorski zespół, choć przecież złożony z aktorów poznańskich i warszawskich." Pełna recenzja dostępna TUTAJ.